Tegoroczny Kongres ESMO przyniósł wiele istotnych doniesień z zakresu leczenia raka płuca, raka piersi, raka jajnika i raka prostaty. Oto wybrane informacje, przedstawione podczas konferencji zorganizowanej przez Modern Healthcare Institute oraz Polską Koalicję Pacjentów Onkologicznych

Rak płuca

• dowiedziono braku skuteczności stosowania uzupełniającej radioterapii po zabiegu operacyjnym u chorych w III stadium zaawansowania raka płuca. Powikłania sercowo-naczyniowe i płucne po radioterapii znoszą jej ewentualny pozytywny efekt, natomiast znacznie podnoszą ryzyko zgonu
• kolejne przedstawione badanie ugruntowało wartość 3-letniego leczenia ozymertinibem u chorych z mutacją w genie EGFR po resekcji miąższu płucnego. Poza redukcją ryzyka zgonu o 40%, leczenie to radykalnie ogranicza możliwość przerzutów do OUN (1% w porównaniu do 10% w grupie placebo)
• udowodniono wartość leczenia konsolidującego przeciwciałem anty-PDL1 (durwalumabem) po jednoczesnej radio- i chemioterapii, prowadzonego z intencją wyleczenia radykalnego. Wcześniejsze badanie PACIFIC wykazało już wcześniej korzyści w medianie przeżycia całkowitego w przypadku chorych na nieoperacyjnego NDRP w III stadium wynoszące 18,4 miesiąca. Zaprezentowane teraz badanie dotyczyło obserwacji czteroletniej. Po tym okresie przy życiu pozostawało około 50% pacjentów, a u około 35% pacjentów z NDRP otrzymujących durwalumab nie doszło do progresji choroby
• 5-letnia obserwacja wyników leczenia pembrolizumabem (inhibitorem punktów kontrolnych anty-PD1) w porównaniu z chemioterapią wykazała podwojenie czasu przeżycia całkowitego o trwałym charakterze.

Rak piersi

• po raz pierwszy od ponad 20 lat postęp w leczeniu luminalnego wczesnego raka piersi. W dwuletnim randomizowanym badaniu 3. fazy porównano terapię abemacyklibem skojarzonym z hormonoterapią z samą terapią hormonalną. Badanie, które przeprowadzono na grupie 5600 chorych na wczesnego luminalnego HER2 ujemnego raka piersi z wysokim ryzykiem nawrotu, po pierwotnym radykalnym leczeniu, wykazało znaczącą redukcję ryzyka nawrotu choroby inwazyjnej i 30-procentowe zmniejszenie ryzyka przerzutów odległych
• nieskuteczny natomiast w przypadku chorych z zaawansowanym potrójnie ujemnym rakiem piersi okazał się atezolizumab. Skuteczność leczenia tą cząsteczką nie została potwierdzona
• dwukrotne zmniejszenie ryzyka progresji (5,6 miesiąca versus 1,7 miesiąca w grupie kontrolnej) i dwukrotne wydłużenie mediany przeżycia całkowitego (12,1 miesiąca versus 6,7 miesiąca w grupie otrzymującej jedynie chemioterapię) uzyskano u chorych z zaawansowanym potrójnie ujemnym rakiem piersi dzięki zastosowaniu przeciwciała monoklonalnego sacituzumabu govitecan w połączeniu z cytostatykiem (pochodną irinotekanu). Badaniem objęto chore po kilku cyklach chemioterapii lub immunoterapii. Ponadto w grupie sacituzumabu govitecanu zaobserwowano znaczniejsze zmniejszenie się rozmiarów guza.

Rak jajnika

• ostatecznie potwierdzono nieskuteczność leczenia raka jajnika trabektydyną na korzyść tradycyjnego cotrzytygodniowego cyklu podawania paklitakselu z karboplatyną
• nie zostały potwierdzone korzyści w leczeniu raka jajnika immunoterapią
• badanie wykazało skuteczność podtrzymującego leczenia olaparybem nowo zdiagnozowanych pacjentek z mutacją germinalną lub somatyczną. Około połowa pacjentek przyjmujących olaparyb (48,3%) przeżyła bez progresji aż 5 lat w porównaniu do 1.5 roku w grupie placebo. To bardzo ważne badanie, mogące zmienić praktykę kliniczną leczenia raka jajnika.

Rak prostaty

• podczas ESMO 2020 zaprezentowano badanie, które udowodniło korzyści ze stosowania leków hormonalnych na wczesnym etapie leczenia w postaci dłuższego o trzy lata czasu przeżycia. W Polsce dostęp do tych leków ma część pacjentów w zaawansowanej fazie choroby
• przedstawiono wyniki badania dotyczącego istotnej poprawy przeżycia całkowitego pacjentów z mutacją BRCA1/2 lub ATM leczonych inhibitorem PARP olaparybem (z 14,7 do 19,1 miesiąca)

Źródło: zwrotnikraka.pl; Zdjęcia: Africa Studio – stock.adobe.com