Niedawno opublikowane badanie kliniczne fazy 1/2 MEDIOLA sprawdziło skuteczność połączenia olaparibu (inhibitora PARP) z durwalumabem (inhibitora PD-L1) u pacjentek z rozsianym rakiem piersi, będących nosicielkami mutacji germinalnych w genach BRCA1 lub BRCA2.

Uczestniczkami badania były pacjentki, które otrzymały nie więcej niż dwie różne linie chemioterapii stosowanej w rozsianym raku piersi. 34 chorym podawano doustnie 300 mg oliparibu dwa razy dziennie przez cztery tygodnie. Po tym czasie do terapii olaparibem dodawano durwalumab aplikowany dożylnie co cztery tygodnie w dawce 1,5 g aż do czasu progresji choroby. Pierwszorzędowym punktem końcowym było bezpieczeństwo terapii oraz odsetek pacjentek u których uzyskano kontrolę choroby w ciągu 12 tygodni.

Wszystkie pacjentki otrzymały oba leki. U 32% z nich wystąpiły działania niepożądane trzeciego lub wyższego stopnia. Do najczęstszych należały: anemia (12%), neutropenia (9%) i zapalenie trzustki (6%). Trzy pacjentki  (9%) przerwały leczenie z powodu zdarzeń niepożądanych, zgonów nie odnotowano. U 24 pacjentek (80%) zastosowany schemat leczenia umożliwił uzyskanie kontroli choroby w ciągu 12 tygodni.

Połączenie olaparibu z durwalumabem dało obiecujące wyniki i dobra skuteczność u pacjentek z rozsianym rakiem piersi z obecnością mutacji germinalnych (czyli obecnych we wszystkich komórkach organizmu) w genach BRCA. Kolejnym etapem badań nad tą kombinacją będą badania z randomizacją.

Źródło: termedia.pl; Zdjęcia: Photographee.eu – stock.adobe.com