„American Journal of Clinical Nutrition” opublikował wyniki holenderskiej pracy obserwacyjnej, oceniającej związek pomiędzy stężeniem witaminy D3, magnezu oraz wapnia i śmiertelnością z różnych przyczyn wśród pacjentów z rakiem jelita grubego.

Badanie objęło 1169 pacjentów ze zdiagnozowanym rakiem jelita grubego od I do III stadium zaawansowania. U każdego z chorych zmierzono stężenie witaminy D3, magnezu oraz wapnia w surowicy krwi, a także przebadano ich podaż w pożywieniu lub suplementacji.

Niedobór witaminy D3 (< 30 nmol/litr) był powiązany z wyższą śmiertelnością z jakichkolwiek przyczyn. U chorych z większą podażą magnezu również zaobserwowano niższe ryzyko śmierci w okresie obserwacji. Badacze ustalili również, że pacjenci ze stężeniem witaminy D w surowicy powyżej 50 nmol/litr oraz z wyższą podażą magnezu (górna połowa podaży w populacji, czyli 364 mg/dobę lub więcej) mieli niższe ryzyko śmierci w okresie obserwacji w porównaniu z pacjentami o stężeniu witaminy D poniżej 50 nmol/litr oraz niższą podażą magnezu. Nie zaobserwowano natomiast związku między śmiertelnością a stężeniem wapnia. W przypadku żadnej z badanych substancji nie wykryto związku między stężeniem a ryzykiem nawrotu nowotworu.

Rezultaty holenderskiego badania wskazują, że odpowiedni poziom witaminy D3 oraz podaż magnezu powyżej 364 miligramów dziennie są powiązane z mniejszym ryzykiem śmiertelności u pacjentów z rakiem jelita grubego. Brak jednak wskazówek dotyczących mechanizmu mogącego tłumaczyć zaobserwowane relacje. Substancje te mogą stać się ważnym elementem działań mających na celu obniżanie ryzyka śmiertelności u pacjentów z rakiem jelita grubego, a także innymi nowotworami. Ponadto potrzebne są badania dotyczące diety i stylu życia, potwierdzające ustalenia niderlandzkich naukowców.

Ze względu na dobroczynne działanie witaminy D3 na nasz organizm pamiętajmy o jej suplementacji w okresie od października do końca kwietnia.

Źródło: A. Soboń, termedia.pl