Otyłe osoby po sześćdziesiątce także mogą znacząco schudnąć, wprowadzając zmiany w stylu życia. Powrót do prawidłowej wagi u osób starszych daje szereg korzyści – przekonują eksperci z University of Warwick i innych brytyjskich ośrodków badawczych.

W czasopiśmie „Clinical Endocrinology” brytyjscy naukowcy opublikowali wyniki analizy danych ponad 240 pacjentów przyjętych do szpitala z powodu otyłości. Chorzy przeszli specjalny, nakierowany na zmniejszenie masy ciała program, oparty na zmianach w stylu życia. Wprowadzili oni zmiany w diecie i aktywności fizycznej, otrzymując w tym czasie psychologiczne wsparcie.

Osoby w wieku 60 lat i powyżej schudły średnio o 7,3%, zaś pacjenci przed sześćdziesiątką – o 6,9%. Osoby z młodszej grupy brały udział w programie średnio 41,5 miesięcy, a ze starszej – 33,6 miesięcy. Większość pacjentów biorących udział w projekcie cierpiało na chorobliwą otyłość (najwyższego, III stopnia), z BMI powyżej 40.

Naukowcy przypominają, że z otyłością wiąże się ryzyko ponad 50 zaburzeń i chorób, w tym cukrzycy, problemów psychicznych takich jak depresja i stany lękowe, zapaleń układu kostno-stawowego i innych chorób aparatu ruchu. Otyłość zwiększa ogólną śmiertelność i obniża jakość życia. „Zmniejszenie wagi jest istotne w każdym wieku, ale w miarę, jak się starzejemy, rośnie ryzyko rozwoju chorób towarzyszących otyłości. Wiele z nich przypomina efekty starzenia, więc można powiedzieć, że znaczenie utraty wagi rośnie z wiekiem. To informacja, którą powinniśmy wziąć pod uwagę” – zaznacza kierownik badania dr Thomas Barber.

Jest wiele powodów, dla których ludzie mogą nie doceniać znaczenia utraty wagi przez osoby starsze. Należą do nich m.in. błędne przekonania: „zmniejszenie masy ciała nie ma dla seniorów znaczenia”, „zmniejszenie wagi z pomocą diety i ćwiczeń w późniejszym wieku jest szczególnie trudne”. Badanie pokazuje, że jest wręcz przeciwnie – to osoby w starszym wieku odniosły największe korzyści z udziału w programie.

Zdaniem badaczy organizatorzy tego rodzaju badań i programów oraz decydenci powinni stwarzać warunki zachęcające seniorów do korzystania z pomocy. „Wiek nie powinien być barierą dla opartego na stylu życia radzenia sobie z otyłością. Zamiast stawiać przeszkody przed starszymi ludźmi w dostępie do programów pomocy, powinniśmy aktywnie ich wspierać. Inne postępowanie oznacza ryzyko kolejnych zaniedbań względem osób starszych spowodowanych społecznym ageizmem” – twierdzi dr T. Barber.

Źródło: naukawpolsce.pap.pl; Zdjęcia: Aleksandra Suzi – stock.adobe.com