Choroba, kryzys? Nie bój się prosić o pomoc!

Większość z nas niechętnie zwraca się o pomoc: boimy się zostać uznani za słabych i nie radzących sobie. Tymczasem pomaganie jest dobre nie tylko dla potrzebującego, ale i dla pomagającego, pozwalając mu poczuć się potrzebnym.

Zwykle nie umiemy prosić o pomoc. Często ukrywamy chorobę, utratę pracy, depresję, w naszej kulturze bowiem proszenie o pomoc uchodzi za przyznawanie się do słabości.

Jak zatem – w razie choroby czy zakrętu życiowego – to zrobić?

Krok 1) Zdefiniujmy swoją potrzebę, wyrażajmy, o co dokładnie prosimy. Zamiast ogólnego „Zrób coś”, „Pomóż”, spróbujmy doprecyzować, czego potrzebujemy: „Potrafię robić to i to, może mógłbyś pomóc mi w znalezieniu pracy?”. Zdefiniowanie problemu, ustalenie gdzie konkretnie mamy kłopot, z czym sobie nie radzimy, w czym potrzebujemy pomocy – to pierwszy krok w działaniu.

Krok 2) Spersonalizujmy swoją prośbę, kierując ją do konkretnej osoby. Przykład: nie wypisujemy na facebooku, jak nam źle, tylko dzwonimy do konkretnej osoby i mówimy jej, że mamy problem. Jeżeli wybierzemy konkretną osobę: krewnego, przyjaciela, sąsiada i poprosimy o pomoc, będą się czuli niejako zobligowani, by pomóc.

Jeśli poza wysłuchaniem i zrozumieniem potrzebujemy konkretnej pomocy, działania, musimy dokładnie określić, jaki mamy problem i czego oczekujemy. Nie oczekujmy, że osoba, którą poprosimy o pomoc, wszystko za nas zrobi. Lepiej zapytać: „Wiesz może, do kogo powinnam z tym zadzwonić?”, albo: „Może mógłbyś polecić mi dobrego lekarza i pójść ze mną do poradni onkologicznej”?

Jeśli oceniamy, że osoba, do której chcemy zadzwonić z problemem, może mieć wiedzę na ten temat, jeśli obdarzamy ją zaufaniem, to możemy założyć, że zechce nam pomóc. Nie chodzi przecież o to, żeby nasz przyjaciel/krewny/sąsiad rozwiązał za nas problem, ale by pomógł nam znaleźć drogę do rozwiązania problemu.

Pomaganie innym pozwala nam lepiej radzić sobie z własnymi lękami i problemami. Teraz, w czasie pandemii, wiele osób odnajduje w sobie potrzebę pomagania i ma na to czas. Pomaganie jest wsparciem dla nich samych. Pamiętajmy, że korzyści z pomagania są obopólne.

Kryzys psychiczny w czasie epidemii: kontakty

  • W sytuacji bezpośredniego zagrożenia życia lub zdrowia nie czekaj i dzwoń na numer 112, ale nie blokuj tej linii, jeśli szukasz konsultacji z psychologiem lub psychiatrą.
  • W sytuacji, gdy doświadczasz kryzysu psychicznego lub zauważasz go u bliskiej osoby, możesz przez całą dobę zadzwonić na bezpłatny telefon do Centrum Wsparcia prowadzonego przez Fundację ITAKA. Pod numerem 800 70 2222 przez wszystkie dni tygodnia dyżurują specjaliści: psychologowie, psychoterapeuci, psychiatrzy.
  • Przez całą dobę działa też telefon zaufania dla dzieci i młodzieży Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę: 116 111.
  • Wojska Obrony Terytorialnej na polecenie ministra obrony narodowej uruchomiły pod numerem telefonu 800 100 102 specjalną, całodobową i bezpłatną infolinię ze wsparciem psychologicznym dla osób znajdujących się w kryzysie związanym z kwarantanną lub leczeniem SARS-CoV-2. Specjalistyczna pomoc udzielana jest przez psychologów wojskowych WOT.
  • Wykaz centrów zdrowia psychicznego wraz z danymi kontaktowymi znajdziesz na stronie: www.czp.org.pl, mapa wraz z danymi teleadresowymi znajduje się pod adresem: https://czp.org.pl/index.php/o-czp/
  • Wykaz środowiskowych centrów zdrowia psychicznego z danymi teleadresowymi znajdziesz pod adresem: https://sczp.med.pl/placowki
  • Poradnie zdrowia psychicznego, nawet jeśli ograniczają możliwość wizyty, mogą świadczyć pomoc zdalnie – zadzwoń do nich. Pamiętaj, że szpitale psychiatryczne także nie zawiesiły swojej działalności. 
  • W wielu izbach lekarskich i pielęgniarskich świadczone jest również wsparcie psychologiczne dla pracowników służby zdrowia. Podobną inicjatywę, skierowaną do służby zdrowia, kieruje Fundacja Polskiego Centrum Pomocy Międzynarodowej i Medyczny Zespół Ratunkowy PCPM. Więcej informacji na ten temat znajdziesz klikając w link: https://pcpm.org.pl/pcpm-oferuje-pomoc-psychologiczna-medykom-zaangazowanym-w-walke-z-koronawirusem.html

Źródło: psych. D. Minta, zdrowie.pap.pl; Zdjęcia: aletia2011 – stock.adobe.com